هنرمند
مسلمان غربزده، كه هیچ تجربه اى ذیل تفكر تكنیكى و محاسبه گرانه و هنر
انتزاعى و یا طبیعت انگارانه آن ندارد، میان زمین و آسمان از خیالات و
اوهام خویش به محاكات از محاكات هاى اصیل- محاكات ناشى از تجربه معنوى
جدید- مى پردازد و گاه به هنر انضمامى كلاسیك و رمانتیك و گاه به هنر
انتزاعى و وهمى مدرن و پست مدرن گرایش پیدا مى كند و عجیب آن كه در این
تجربیات منسوخ، هنر وهمى خویش را كه بر تكرار صرف صورت و نقش ونگار غربى -
بدون حضور و درك معنى آن - مبتنى است، روحانى و دینى مى خواند.
جهت مشاهده کامل این مطلب ابتدا باید عضو شوید
برای مشاهده این پست، لطفاً وارد حساب کاربری خود شوید یا در سایت ثبت نام کنید.