مدیریت یعنی کار کردن با افراد و گروهها برای رسیدن به مقاصد سازمان. وظایف مدیریت عبارتند از برنامهریزی، سازماندهی،
نظارت و انگیزش. تمامی این وظایف برای مدیریت شهری نیز متصور است. مدیریت
شهری باید برای شهر برنامهریزی کند، فعالیتهای شهر را سازمان دهد، بر
فعالیتهای انجام شده نظارت کند، حتی برای انجام بهینه امور، انگیزش لازم را
در سازمان مدیریت شهری و سایر سازمانها و شهروندان ایجاد نماید. به نقل از
پاولهوس و کنت ایچ بلانچارد: معمولاً مدیریت شهری به عنوان زیر مجموعهای از حکومت محلی تعریف شده و شهرداری خوانده می شود. همچنین مدیریت شهری به مثابه نظامی است که دارای ورودیها و خروجیهای مشخصی باشد.
درایران فعالیتهای شهرداری را به شکل نوین
بیتردید باید مربوط به دوره بعد از مشروطیت دانست. این دوران با تصویب
قانون بلدیه در دوره اول مجلس شورای ملی به سال 1286 هـ.ش، آغاز گردید.
نخستین شهرداریی که براساس قانون جدید تأسیس شد، شهرداری تهران بود که با
تشکیلات جدید در همان سال (1286) تقریباً بلافاصله پس از تصویب قانون
پایهگذاری شد و با تشکیلات جدید آغاز به کار کرد. پس از آن تا سال 1304،
یعنی آغاز سلطنت پهلوی اول، مجموعاً 16 شهرداریایران تأسیس شد. قانون بلدیه
(1286 هـ . ش.) با عدم موفقیت روبهرو شد. برخی از بخشهای آن به طور کلی
به مرحله اجرا در نیامد و برخی دیگر به صورتی ناقص تحقق پیدا کرد و با
مشکلاتی روبه رو شد. علت آن بود که نه مردم و نه دولت، هیچ یک از آمادگی
لازم برای تحقق این قانون برخوردار نبودند. همراه و مقارن با تصویب قانون
بلدیه سال 1286 هـ . ش . قوانین دیگری نیز به تصویب رسید: ابتدا قانون
انجمنهای ایالتی و سپس قانون تشکیل ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام. اما
دلایلی چند جریان عادی و تکامل تدریجی حرکت به سوی شکلگیری نظام دموکراتیک را متوقف کرد یا با مشکلات فراوان مواجه ساخت.
جهت مشاهده کامل این مطلب ابتدا باید عضو شوید
برای مشاهده این پست، لطفاً وارد حساب کاربری خود شوید یا در سایت ثبت نام کنید.