نشر توسط:دکتر محمدصالح گرامی Views 691 تاریخ : چهارشنبه 08 فروردین 1403 نظرات (0)

1- هارپ چیست؟

هارپ (High-Frequency Active Auroral Research Program) یک برنامه تحقیقاتی است که تاسیساتی را برای مطالعه یونوسفر، منطقه ای از جو فوقانی زمین، اداره می کند. HAARP به طور مشترک توسط نیروی هوایی ایالات متحده، نیروی دریایی ایالات متحده، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA) و دانشگاه آلاسکا تأمین مالی شد.
تاسیسات HAARP، واقع در گاکونا، آلاسکا، شامل یک فرستنده فرکانس رادیویی پرقدرت و مجموعه ای از آنتن ها است. این در درجه اول برای بررسی سوالات تحقیقاتی اساسی در مورد یونوسفر، ارتباطات رادیویی و سیستم های ماهواره ای استفاده شد. تحقیقات HAARP بر درک خواص یونوسفر، برهمکنش با انرژی فرکانس رادیویی و اثرات آن بر سیستم های ارتباطی و ناوبری متمرکز بود.
HAARP اغلب موضوع تئوری‌های توطئه بود و برخی ادعاها حاکی از آن است که قادر به دستکاری آب و هوا، زلزله یا کنترل ذهن است. با این حال، این ادعاها توسط شواهد علمی تاکنون به اثبات نرسیده است و بیشتر فعالیت‌های HAARP بر تحقیقات یونوسفر و مطالعات ارتباطی متمرکز است.
به طور خلاصه، HAARP (برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا) یک برنامه و مرکز تحقیقاتی در آلاسکا بود که یونوسفر، ارتباطات رادیویی و پدیده های علمی مرتبط را مورد مطالعه قرار می داد.

2-تاریخچه فناوری هارپ چیست؟

برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا (HAARP) تاریخچه جالبی دارد که به اواخر قرن بیستم باز می گردد. در اینجا مروری بر تاریخچه فناوری HAARP است:

الف: *منشا : ایده HAARP در اوایل دهه 1990 زمانی که ارتش ایالات متحده و آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA) علاقه خود را به ایجاد یک مرکز تحقیقاتی با قابلیت مطالعه یونوسفر - منطقه ای از جو زمین ابراز کردند. که نقش مهمی در ارتباطات جهانی و سیستم های ناوبری ایفا می کند.
ب: ساخت و تامین مالی : ساخت تاسیسات HAARP در سال 1993 در Gakona، آلاسکا آغاز شد. این پروژه یک تلاش مشترک توسط چندین نهاد از جمله نیروی دریایی ایالات متحده، نیروی هوایی ایالات متحده، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (DARPA) و دانشگاه آلاسکا بود. هزینه ساخت اولیه HAARP تقریباً 250 میلیون دلار بود.
ج: اهداف تحقیق: HAARP به عنوان یک ابزار تحقیقاتی یونوسفر قدرتمند طراحی شده است که از امواج رادیویی با فرکانس بالا برای تحریک و مطالعه خواص یونوسفر استفاده می کند. اهداف اولیه افزایش درک ما از رفتار یونوسفر، بررسی اثرات اختلالات یونوسفر بر سیستم‌های ارتباطی و ناوبری، و کشف کاربردهای بالقوه در فناوری‌های ارتباطی و نظارتی بود.
د: مطالعات علمی: در طول سال ها، HAARP در طیف گسترده ای از پروژه های تحقیقاتی، از جمله آزمایش های گرمایش یونوسفر، فیزیک پلاسما، انتشار امواج رادیویی و آب و هوای فضا شرکت داشته است. این مرکز داده‌های ارزشمندی را به رشته‌های علمی مختلف ارائه کرده است و در پیشبرد دانش ما در مورد یونوسفر و تعاملات آن با سایر اجزای جو زمین مؤثر بوده است.
ه: جنجال ها و تئوری های توطئه: HAARP علیرغم اهداف علمی اش، موضوع تئوری ها و گمانه زنی های متعدد توطئه بوده است. برخی از نظریه پردازان ادعا کرده اند که HAARP می تواند برای دستکاری آب و هوا، کنترل ذهن یا حتی به عنوان یک سلاح کشتار جمعی استفاده شود. با این حال، این ادعاها فاقد شواهد علمی معتبر هستند و به طور گسترده توسط جامعه علمی تایید نشده اند.
ی: وضعیت فعلی*: از امروز، HAARP به عنوان یک مرکز تحقیقاتی تحت مدیریت دانشگاه آلاسکا فیربنکس فعالیت می کند. این شرکت به انجام تحقیقات یونوسفر و همکاری با موسسات علمی در سراسر جهان برای افزایش درک ما از یونوسفر و تأثیرات آن بر فرآیندهای مختلف جو ادامه می دهد.
به طور خلاصه، فناوری HAARP نشان‌دهنده تلاش علمی قابل توجهی است که هدف آن کشف پیچیدگی‌های یونوسفر و ارتقای دانش ما از دینامیک جوی زمین است. علیرغم اختلافات پیرامون آن، HAARP یک ابزار ارزشمند برای تحقیقات یونوسفر و مطالعات آب و هوای فضاست.

3-آیا فناوری هارپ یک سلاح است؟

فناوری HAARP یک سلاح به معنای سنتی نیست. HAARP یک برنامه تحقیقاتی است که برای مطالعه یونوسفر، منطقه ای از جو زمین که نقش مهمی در ارتباطات رادیویی و آب و هوای فضا ایفا می کند، ایجاد شده است.
فناوری HAARP شامل استفاده از فرستنده فرکانس رادیویی پرقدرت برای تحریک موقت ناحیه محدودی از یونوسفر به منظور مطالعه خواص و رفتار آن است. هدف تحقیق انجام شده با HAARP افزایش درک علمی از یونوسفر و تعاملات آن با پدیده های مختلف مانند فعالیت خورشیدی و طوفان های ژئومغناطیسی است.
اگرچه تئوری‌هایی پیرامون HAARP وجود دارد که نشان می‌دهد می‌توان از آن برای دستکاری آب و هوا، کنترل ذهن یا حتی به عنوان سلاحی برای کشتار جمعی استفاده کرد، اما هیچ تحقیق علمی معتبری برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد(اگر نقش دولت ها در عدم انجام تحقیقات در این زمینه را نادیده بگیریم). تمرکز اصلی HAARP بر ارتقای دانش ما در مورد یونوسفر و تأثیرات آن بر ارتباطات رادیویی و آب و هوای فضا است، نه سلاح‌سازی، با اینحال قابلیت آن در تاثیر بر آب و هوا میتواند آن را یک سلاح مدرن و نیرومند در دست دولت ها بنماید.

4- فناوری هارپ چگونه می تواند بر آب و هوا تأثیر بگذارد؟

فناوری HAARP، علیرغم اینکه ابزاری برای دستکاری آب و هوا نیست، توسط برخی تئوری شده است که به دلیل تعامل با یونوسفر، اثرات غیرمستقیم بر روی آب و هوا دارد. یونوسفر، منطقه ای از جو زمین که از حدود 48 کیلومتر (30 مایل) تا 965 کیلومتر (600 مایل) بالاتر از سطح زمین امتداد دارد، نقش مهمی در فرآیندهای جوی مختلف، از جمله آنهایی که بر الگوهای آب و هوایی تأثیر می گذارند، ایفا می کند.
یکی از راه های پیشنهادی که در آن HAARP می تواند به طور غیرمستقیم بر آب و هوا تأثیر بگذارد، تأثیر آن بر گرمایش یونوسفر است. هنگامی که HAARP امواج رادیویی را به یونوسفر ارسال می کند، می تواند به طور موقت الکترون های آن ناحیه را گرم کند. این گرمایش می تواند منجر به تغییراتی در ساختار یونوسفر شود که به نوبه خود می تواند بر انتشار امواج رادیویی و سیستم های ارتباطی تأثیر بگذارد. این تغییرات در یونوسفر ممکن است، در تئوری، بر رفتار اتمسفر زیرین تأثیر بگذارد و به طور بالقوه تأثیر بسیار ظریف و غیرمستقیم بر سیستم‌های آب‌وهوایی داشته باشد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که تأثیر مستقیم HAARP بر الگوهای آب و هوا گمانه‌زنی است و شواهد علمی آن را به خوبی تأیید نمی‌کند. آب و هوا یک سیستم بسیار پیچیده است که توسط عوامل متعددی تعیین می شود و هر گونه تأثیر برنامه های تحقیقاتی یونوسفر مانند HAARP بر روی آب و هوا احتمالاً در مقایسه با فرآیندهای طبیعی و سایر فعالیت های انسانی که تأثیرات بسیار مهمتری بر هوا و آب و هوا دارند، حداقل خواهد بود. بنابراین، در حالی که فرضیه های نظری وجود دارد که تحقیقات یونوسفر را به مدولاسیون آب و هوا مرتبط می کند، تأثیر عملی واقعی HAARP بر آب و هوا نامشخص است و هدف اصلی برنامه نیست. با اینحال قابل انکار هم نیست و سازندگان این پروژه آن را رد نمی کنند.

5- گرم شدن جو میانی و فوقانی چه تأثیری بر آب و هوا و میزان بارندگی دارد؟

گرم شدن اتمسفر میانی و فوقانی می تواند پیامدهای قابل توجهی بر الگوهای آب و هوا و میزان بارندگی در زمین داشته باشد. در اینجا برخی از اثرات گرم شدن در این لایه های جوی آورده شده است:

1. *تغییرات جریان جت: جریان جت، نواری از هوا با جریان سریع در اتمسفر فوقانی، نقش مهمی در شکل دادن به الگوهای آب و هوا ایفا می کند. گرم شدن هوا در اتمسفر میانی و بالایی می تواند بر شدت و پیچیدگی جریان جت تأثیر بگذارد و منجر به تغییر در مسیر و سرعت سیستم های آب و هوایی شود. این می‌تواند منجر به دوره‌های طولانی‌مدت آب و هوای شدید، مانند موج‌های گرما، سرما و طوفان شود.
2. تغییرات گردش اتمسفر: گرم شدن در اتمسفر میانی و فوقانی می تواند بر الگوهای گردش جوی مانند سلول های هادلی، فرل و قطبی تأثیر بگذارد. اختلال در این سیستم‌های گردش خون می‌تواند منجر به تغییر الگوهای باد جهانی شود که به نوبه خود بر توزیع رطوبت و بارش در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد.
3. تغییرات استراتوسفر: گرم شدن در استراتوسفر، لایه اتمسفر بالای تروپوسفر، می تواند بر قدرت و موقعیت گرداب قطبی تأثیر بگذارد. تضعیف گرداب قطبی می تواند منجر به بی ثباتی گرداب قطبی استراتوسفر شود و منجر به اختلال در جریان جت شود که به طور بالقوه باعث ایجاد رویدادهای شدید آب و هوایی مانند شیوع سرما در عرض های جغرافیایی میانی می شود.
4. تغییرات تروپوپوز: تروپوپوز، مرز بین تروپوسفر و استراتوسفر، می تواند تحت تاثیر گرم شدن در جو فوقانی قرار گیرد. تغییرات در ارتفاع و ساختار تروپوپوز می تواند بر حرکت عمودی توده های هوا تأثیر بگذارد، بر تشکیل ابرها، الگوهای بارش و توسعه طوفان تأثیر بگذارد.
5. توزیع بخار آب: گرم شدن در جو فوقانی می تواند توزیع و رفتار بخار آب، یک گاز گلخانه ای قوی را تغییر دهد. تغییرات در غلظت بخار آب می‌تواند بر تشکیل ابر، سطوح رطوبت و شدت رویدادهای بارندگی تأثیر بگذارد و منجر به تغییر در الگوهای بارندگی منطقه‌ای شود.
6. تأثیر لایه اوزون*: لایه اوزون که در استراتوسفر قرار دارد، نقش مهمی در محافظت از زمین در برابر تشعشعات مضر فرابنفش دارد. گرم شدن در جو فوقانی می تواند بر پویایی ازن تأثیر بگذارد و بر ضخامت و توزیع لایه ازن تأثیر بگذارد. تغییرات لایه اوزون می تواند اثرات آبشاری بر دمای جو، الگوهای گردش خون و سیستم های آب و هوایی داشته باشد.
به طور خلاصه، گرم شدن جو میانی و فوقانی می تواند با تغییر گردش جوی، رفتار جریان جت، توزیع رطوبت و تشکیل ابر، تأثیر پیچیده و گسترده ای بر الگوهای آب و هوا و بارش داشته باشد. درک این اثرات برای پیش‌بینی و انطباق با تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر سیستم‌های آب و هوایی جهانی و رویدادهای شدید آب و هوایی ضروری است.

6-کدام کشورها در دستکاری یونوسفر موفق تر بوده اند؟

تحقیقات در مورد دستکاری یونوسفر برای کنترل آب و هوا یا اهداف دیگر توسط چند کشور با قابلیت های تکنولوژیکی پیشرفته انجام شده است. با این حال، مهم است که روشن شود که بیشتر این تحقیقات به جای دستکاری عمدی آب و هوا، بر مطالعه علمی متمرکز است. برخی از کشورهایی که دارای قابلیت های پیشرفته در تحقیقات یونوسفر هستند عبارتند از:

1. *ایالات متحده: ایالات متحده از طریق پروژه هایی مانند HAARP (برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا)، تحقیقات قابل توجهی در زمینه فیزیک یونوسفر و کاربردهای آن انجام داده است. HAARP، واقع در آلاسکا، یک مرکز برجسته برای مطالعه خواص و رفتار یونوسفر بوده است. برخی از دولت ها این کشور را متهم به مخفیکاری در خصوص استفاده ابزاری در نقش سلاح برای مقابله با دولت های رقیب می کنند که ایالات متحده این اتهام را رد می کند.
2. روسیه: روسیه همچنین در تحقیقات یونوسفر سرمایه گذاری کرده است و دارای امکاناتی مانند تاسیسات گرمایشی سورا یونوسفر واقع در نزدیکی نیژنی نووگورود است. مشابه HAARP، این امکانات در درجه اول برای تحقیقات علمی و مطالعه ویژگی های یونوسفر است.
3. چین: چین به تحقیقات یونوسفر و کاربردهای بالقوه آن علاقه نشان داده است. در حالی که امکانات ویژه ای که به دستکاری یونوسفر اختصاص داده شده است به اندازه امکانات ایالات متحده یا روسیه شناخته شده نیست، چین در حال گسترش توانایی های علمی خود در این زمینه بوده است.
4. اتحادیه اروپا*: چندین کشور اروپایی به عنوان بخشی از آژانس فضایی اروپا (ESA) و سایر همکاری های علمی، در تحقیقات یونوسفر مشارکت داشته اند. تأسیسات در سراسر اروپا به مطالعه یونوسفر و تعاملات آن با آب و هوای فضا کمک می کنند.
توجه به این نکته ضروری است که در حالی که این کشورها دارای فناوری‌ها و قابلیت‌های پیشرفته‌ای برای تحقیقات یونوسفر هستند، تمرکز بیشتر بر درک یونوسفر برای اهداف علمی، مطالعات آب و هوای فضا و فناوری‌های ارتباطی است تا دستکاری عمدی آب‌وهوا. علاوه بر این، نگرانی‌های اخلاقی و زیست‌محیطی مفهوم اصلاح عمدی آب‌وهوا را احاطه می‌کند و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی مانند ENMOD (کنوانسیون اصلاح محیط‌زیست) استفاده نظامی یا خصمانه از فناوری‌های اصلاح آب و هوا را تنظیم می‌کند.

7- کدام کشورها در دستکاری آب و هوا موفقتر بوده اند؟

هنگام بحث در مورد دستکاری آب و هوا، ضروری است که بین تغییر عمدی آب و هوا برای اهداف خاص (مانند افزایش بارندگی در مناطق مستعد خشکسالی) و دستکاری آب و هوایی در مقیاس وسیع تر با هدف تغییر الگوهای آب و هوای جهانی تفاوت قائل شویم. تاکنون هیچ کشوری در دستکاری عمدی کل آب و هوا در مقیاس جهانی به موفقیت چشمگیری دست نیافته است. با این حال، برخی از کشورها در تحقیقات و شیوه های اصلاح آب و هوا برای اهداف محلی فعال تر بوده اند.
کشورهایی مانند ایالات متحده، چین، روسیه و برخی کشورهای اروپایی در تحقیقات و اجرای تغییرات آب و هوا قابل توجه بوده اند. این کشورها برنامه‌های باروری ابرها را انجام داده‌اند، از فناوری‌هایی مانند تزریق آئروسل در اتمسفر برای تحقیقات استفاده کرده‌اند و از روش‌های مختلفی برای افزایش بارندگی یا کاهش خسارت تگرگ در مناطق خاص استفاده کرده‌اند.
از نظر دستکاری گسترده تر آب و هوا، هیچ کشوری مداخلات در مقیاس بزرگ را برای دستکاری عمدی آب و هوای زمین در سطح جهانی با موفقیت اجرا نکرده است. در حالی که پیشنهادات و مطالعات نظری در مورد تکنیک هایی مانند مدیریت تابش خورشیدی، حذف دی اکسید کربن یا روشن شدن ابرها وجود دارد، این رویکردها هنوز تا حد زیادی در مراحل تحقیقاتی یا مفهومی هستند.
توجه به این نکته مهم است که دستکاری آب و هوا در مقیاس جهانی نگرانی های علمی، اخلاقی و زیست محیطی قابل توجهی را ایجاد می کند. پیامدهای ناخواسته بالقوه، پیامدهای اخلاقی، و عدم قطعیت های مرتبط با تغییر آب و هوای زمین منجر به بحث ها و توافق های بین المللی در مورد حاکمیت فناوری های مهندسی زمین شده است.
بنابراین، در حالی که کشورها در اصلاح آب و هوا برای اهداف محلی فعال بوده اند، دستکاری عمدی و در مقیاس بزرگ آب و هوا همچنان یک تلاش پیچیده و چالش برانگیز است که نیاز به همکاری بین المللی، تحقیقات گسترده و بررسی دقیق خطرات و پیامدهای احتمالی دارد.

8- علاوه بر هارپ، چه فناوری هایی برای دستکاری آب و هوا وجود دارد؟

دستکاری آب و هوا یک موضوع پیچیده و بحث برانگیز است که با فناوری ها و روش های مختلفی برای تغییر یا کنترل الگوهای آب و هوا پیشنهاد شده است. در اینجا برخی از فن‌آوری‌ها و تکنیک‌هایی که برای دستکاری آب‌وهوا کاوش یا پیشنهاد شده‌اند آورده شده‌اند:

1. *بارورسازی ابرها: یکی از پرکاربردترین تکنیک های اصلاح آب و هوا، باروری ابرها شامل پراکندگی موادی مانند یدید نقره، یدید پتاسیم یا سایر مواد شیمیایی در ابرها برای تشویق تشکیل بارش است. این روش اغلب برای افزایش بارندگی در مناطق تحت تأثیر خشکسالی یا کاهش تگرگ در طوفان های رعد و برق استفاده می شود.
2. گرمکن های یونوسفر: فناوری هایی مانند تاسیسات HAARP (برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا) در این دسته قرار می گیرند. با انتقال امواج رادیویی با فرکانس بالا به یونوسفر، این تاسیسات می توانند مناطق خاصی از جو را گرم کنند و به طور بالقوه بر الگوهای آب و هوا به طور غیرمستقیم تأثیر بگذارند.
3. تغییر آب و هوا مبتنی بر فضا : مفاهیمی مانند آفتابگیر یا آینه در فضا برای انعکاس نور خورشید به دور از زمین یا لیزرهای مبتنی بر ماهواره برای اصلاح ویژگی های ابر به عنوان روش های بالقوه برای دستکاری آب و هوا در مقیاس بزرگتر پیشنهاد شده است.
4. تکنولوژی پالس الکترومغناطیسی (EMP): برخی نظریه ها نشان می دهند که پالس های الکترومغناطیسی می توانند با تغییر میدان الکترومغناطیسی زمین، الگوهای آب و هوا را مختل کنند، اگرچه امکان سنجی و عملی بودن این رویکرد همچنان حدس و گمان است.
5. ابر محاسبات و پیش بینی عددی آب و هوا : در حالی که به طور مستقیم آب و هوا را دستکاری نمی کنند، ابررایانه های پیشرفته همراه با مدل های عددی پیچیده آب و هوا به هواشناسان اجازه می دهد تا سناریوهای آب و هوا را با دقت بیشتری پیش بینی و شبیه سازی کنند، که به طور غیرمستقیم به درک و کاهش احتمالی رویدادهای جوی شدید کمک می کند.
6. پاشش آئروسل: برخی از تئوری ها انتشار عمدی ذرات معلق در هوا را در جو برای اصلاح خواص ابر یا انعکاس نور خورشید، تحت تاثیر قرار دادن دما و الگوهای بارش پیشنهاد می کنند.
7. سنجش از دور و پایش *: فناوری هایی مانند ماهواره های آب و هوا، سیستم های رادار و حسگرهای زمینی داده های ارزشمندی را برای نظارت بر شرایط جوی، ردیابی طوفان ها و درک دینامیک آب و هوا فراهم می کند که می تواند تصمیم گیری را در پاسخ به حوادث آب و هوایی شدید
توجه به این نکته مهم است که بسیاری از این فناوری‌ها هنوز در مراحل تئوری یا تجربی هستند و عملی بودن، اثربخشی و عوارض جانبی احتمالی دستکاری آب و هوا در مقیاس بزرگ همچنان موضوع بحث‌های علمی و ملاحظات اخلاقی است. علاوه بر این، اکثر این روش ها در حال حاضر بیشتر بر تحقیق و مشاهده متمرکز هستند تا اصلاح فعال آب و هوا در مقیاس جهانی.