همشون درست نیست
بعضی ها اشتباه هستن



اسرائیل (Israel)

نام فارسی آن دخیل از عربی است. لقب حضرت یعقوب، "کسی که با خدا ستیز کرد". بنابر کتاب"پیدایش" عهد عتیق، یعقوب با فرشته‌ای کشتی گرفت و بر او پیروز شد، سپس فهمید که آن فرشته خدا بود و لقب اسرائیل را خدا به او داد.



انگلستان

به معنای "سرزمین انگل‌ها". نگاه کنید به «انگلیس»
انگلیس (England در نیمهٔ جنوبی بریتانیا)

احتمالاً از لهستانی از انگلیسی باستان Englaland، "سرزمین انگل‌ها". در ایرلندی و اسکاتلندی به معنای "سرزمین ساکسون ها" مثلاً در ایرلندی Sasana. سلت‌ها آنجا را Pow Saws به معنای "کشور ساکسون" می نامیدند. در فارسی گاهی به اشتباه این نام را برای تمام سرزمین بریتانیا به کار می‌برند؛ در صورتی که این تنها نام سرزمین انگلند است.


ایران (Iran)

کهن‌ترین نام ایران در زبان‌های ایرانی، Airyanam در اوستایی و Ariyānām در فارسی باستان است. و در فارسی میانه Ērān است و به معنای "سرزمین آریاییان". واژهٔ آریا که هندوایرانی‌ها برای نامیدن خود به کار می‌بردند به معنای "آزاده/اصیل/نجیب" است.

• Persia (نام بین‌المللی پیشین): از لاتین، از طریق یونانی "Persis"، از فارسی باستان "Pārsa"(فارس).یونانیان افسانه پرداز گویند به معنای "سرزمین Perseus(پرساوش)" است. البته در ریشه علمی آن با پارت همریشه و به معنای "کناره( ی ماد)" است.

• Uajemi (سواحیلی): از عربی "عجم". در عربی به کسی عجم گویند که نمی‌تواند به راحتی و شمرده شمرده عربی صحبت کند و در کل به غیراعراب به خصوص ایرانیان.

منبع : ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد