نشر توسط:دکتر محمدصالح گرامی درباره : روش تحقیق ,
Views 1379 تاریخ : یکشنبه 03 شهریور 1392 نظرات (0)

در بسیاری از موارد دانشجویان این سوال را مطرح می کنند که ما حداقل باید چند منبع را در قسمت رفرنس های مقاله ی خود بیاوریم و جوابی که معمولا از دیگران می شنوند این هست که خوب، این سوال رو از استادتون بپرسین چون در آخر آنها هستند که به شما نمره خواهند داد. در حقیقت این سوال بار ها از خود من نیز پرسیده شده است که واقعا برای یک مقاله چند منبع باید ذکر شود؟

به تجربه ی من، تعداد مشخص شده ای برای این سوال وجود ندارد. بلکه نکته ی اصلی ای که باید به آن توجه شود این است که اصلا هدف ذکر منابع چیست؟ پاسخ مشخص من این است که تعداد مقالات و منابعی که در بخش رفرنس ها آورده می شوند باید به اندازه ای باشند که هدف از ارائه ی بخش منابع در انتهای مقاله را برآورده سازد.

هدف از بخش منابع چیست؟

ما در مقالات منابعی را که از آنها استفاده کرده ایم لیست می کنیم تا در برابر سوال ها و ابهام های خواننده دربارهی ایده ها و فرض ها و نکات مهمی که در مقاله ی خود بیان کرده ایم، مقاله ی خود را پشتیبانی کنیم. در حقیقت ما می گوییم که همانطور که فلان دانشمندان نیز در تحقیق خود به فلان نتیجه رسیده اند…. یعنی ما داریم به خواننده می گوییم که این فرض یا جمله ای که بیان کردم در حقیقت از پشتوانه ی علمی برخوردار است.

لذا به عقیده ی من باید به تعدادی که نیاز است منابع را ذکر کنیم تا به اندازه ی لازم جملات مهم مقاله ی خود را به پشتوانه های علمی محکم کنیم.

یک راه بسیار خوب برای دانستن اینکه آیا با این مقالات و این تعداد رفرنس توانسته ایم پشتوانه ی لازم را ایجاد کنیم یا خیر این است که به سوالات زیر پاسخ دهید:

۱- آیا در متن علمی من، نکات و جملات مهمی هستند که بدون پشتوانه ی علمی رها شده باشند؟

۲- آیا بیش از حد به یک منبع تکیه نکرده ام؟ آیا برای تحکیم نکات اساسی تحقیقم از ۲ یا ۳ منبع استفاده کرده ام؟

۳- اگر جملات بدون پشتوانه علمی ای در متن وجود دارد، آیا از منابع موجود می توانم برای آنها نیز استفاده کنم؟

۴- اگر موضوع تحقیق من مسئله ای است که نظرات مخالفی درباره ی آن وجود دارد، آیا از هر دو جنبه ی موضوع منابعی را ذکر کرده ام؟

موفق باشید

منبع:سایت پزشکی ایران