نشر توسط:دکتر محمدصالح گرامی درباره : جغرافیا شهری و روستایی , مطالب جالب , دانشجویان ,
Views 2146 تاریخ : شنبه 07 آبان 1390 نظرات (1)

هزاران مغاره در دل کوه‌ها که زمانی عبادتگاه راهبان بودایی بود و به مرور زمان پناهگاه کاروانیان جاده ابریشم شد، اکنون سرپناه خانواده‌های فقیر ساکن در ولایت بامیان افغانستان شده است.

یک خانواده افغان در یکی از مغاره‌های کوه‌های بامیان

-------------------------------

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، بامیان از ولایت‌های مرکزی افغانستان است که در 175 کیلومتری کابل قرار دارد و از نظر تاریخی و گردشگری جزء مناطق دیدنی جهان به شمار می‎رود. 
 مجسمه‌های بودا با قدمت 2 هزار ساله و مناطق دیدنی بسیاری مانند "بند امیر" در این ولایت قررا دارند.
 
مغاره‌ها از عبادتگاه راهبان تا سنگر مجاهدان و سرپناه فقرا
 
هزاران مغاره کوچک و بزرگ به اشکال مربع، مستطیل، مدور و شش ضلعی که در دل کوه‎ها وجود دارد، محل زندگی خانواده‎های فقیری شده است که از فرط بی سرپناهی به غارنشینی روی آورده اند.
 
این مغاره‎ها با سقف‎های گنبدی شکل خود که به صورت بسیار ماهرانه‎ای در دل کوه‎ها حفر شده اند، روزگاری محل تعلیم، عبادت و ریاضت پیروان مکتب بودا بوده‌ است.
 
بسیاری از تزئینات، نقاشی‎ها و گچبری‎های داخل این مغاره‌ها در طول سالیان دراز تخریب شده و یا مورد غارت قرار گرفته‌اند، اما همان مقدار باقی مانده می‎تواند رازهای بسیاری از خلاقیت، ذوق و هنر پشینیان را به نمایش بگذارد.
 
برخی از این مغاره‎ها که در حدود 1500 تا 2500 سال قدمت دارند، از طریق راهروها، دهلیزها و راه‌پله‎هایی به یکدیگر وصل شده‌اند که ساکنان آنها می‌توانستند از این‎ طریق با یکدیگر رفت و آمد کنند.
در بعضی از کتب تاریخی تعداد این مغاره‎ها که به آن "سموج" نیز می‌گویند به 12 هزار باب می‌رسد.

جهت مشاهده کامل این مطلب ابتدا باید عضو شوید

برای مشاهده این پست، لطفاً وارد حساب کاربری خود شوید یا در سایت ثبت‌ نام کنید.

ورود ثبت نام

نام کاربری :

رمز عبور :

نام کاربری :

رمز عبور :

تکرار رمز :

موبایل :

ایمیل :

نام اصلی :

کد امنیتی :